Kultura Wielkiej Brytanii
Wielka Brytania jest państwem
wielonarodowościowym. Odzwierciedla się to w jej bogactwie i
zróżnicowaniu kultury i obyczajów w poszczególnych regionach.Regionem najbardziej autonomicznym jest Szkocja. Posiada ona własny parlament oraz odrębny system szkolnictwa i sądownictwa. Również szkocki folklor zachował się w tradycyjnej postaci. Najbardziej charakterystycznymi jego cechami jest system klanowy (przynależność do danej wspólnoty rodowej). Wyraża się on m.in. zróżnicowaniem tradycyjnego stroju szkockiego: poszczególne klany mają inny rodzaj kraty na kiltach (plisowane spódniczki noszone przez mężczyzn).
Do szkockich tradycji należą odbywające się w wielu miejscach w ciągu
roku zawody dudziarzy (dudy są narodowym instrumentem Szkotów)
oraz tzw.
Highland Games - gry zręcznościowe, m.in. rzut pniem sosnowym. Rodowód tych zawodów sportowych sięga XI w.
Do żywo kultywowanych dawnych zwyczajów należą także ceilidh. Są to spotkania towarzyskie z tradycyjną ludową muzyką i tańcami. Stolica Szkocji, Edynburg, słynie z organizowanego tu corocznie w sierpniu Międzynarodowego Festiwalu Sztuki.
Odrębną kulturę i tradycje, również nawiązujące do celtyckiego dziedzictwa, zachowała również Walia. Szczególna jest dbałość o utrzymanie języka walijskiego. Obecnie posługuje się nim ok. 1/3 mieszkańców regionu. Jest on obowiązkowo nauczany w szkołach. Nazewnictwo w wielu miejscowościach również jest dwujęzyczne.
Ważnym wydarzeniem kulturalnym w roku jest Międzynarodowy Festiwal pieśni, muzyki i poezji walijskiej w Llangollen, a także Festiwal Zamków Walijskich.
Odrębność kulturowa Irlandii wyraża się przede wszystkim w ogromnym zamiłowaniu Irlandczyków do muzyki i tańca. Często organizowane są występy tradycyjnych zespołów tanecznych, najczęściej jednak taneczna zabawa i muzykowanie w pubach jest spontaniczne i improwizowane. Część ludności posługuje się językiem irlandzkim.
Mieszkańcy Wysp Brytyjskich wolny czas najchętniej spędzają w pubach, gdzie chodzi się nawet z dziećmi. Jest to okazja do spotkań towarzyskich i rodzinnych, gier i zawodów, zjedzenia posiłku.
Anglicy odznaczają się konserwatyzmem, zachowując też dystans, zwłaszcza w kontaktach z obcokrajowcami. Znacznie bardziej otwarci i żywiołowi są Irlandczycy i Szkoci. Charakterystyczną cechą Brytyjczyków jest też ich specyficzne poczucie humoru.
W ciągu roku obchodzonych jest wiele świąt. Ogólnonarodowym świętem jest 8 czerwca, dzień obchodów urodzin królowej. W Londynie odbywa się wówczas pokaz Straży Konnej (Trooping the Colour). W całym kraju obchodzi się również 5 listopada Noc Guya Fawkesa. Pali się wówczas symbolizującą go kukłę oraz urządzane są pokazy sztucznych ogni. Wiele lokalnych uroczystości ma swe początki w pogańskich kultach przyrody i płodności. Należą do nich tańce wokół majowego gaika (Mayday), Furry Dance w Kornwalii, celtyckie święto Beltane w Szkocji. Najważniejszym świętem w Irlandii są obchody dnia św. Patryka 17 marca. W wielu regionach odbywają się liczne jarmarki, festyny rolnicze połączone z zabawami i konkursami. Rodzaje świąt obchodzonych w Wielkiej Brytanii znajdziesz w zakładce Słownik Tematyczny/kultura.